رویکردهای ایرانیان به عاشورا؛ هفت پرده از تفسیر حماسه حسینی


به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم،‌ «رویکردهای ایرانی به واقعه عاشورا» نوشته علی مهجور از سوی انتشارات نیستان منتشر و روانه بازار نشر شد.

علی مهجور نویسنده در این کتاب‌، به بررسی نگاه و رابطه ایرانیان با عاشورا پرداخته است،‌ به گفته مهجور  از فردای عاشورای سال 61 هجری، برای مردم ایران، عاشورا به عنوان واقعه‌ای که در جغرافیای ایران رخ داده است، واقعه‌ای هول‌انگیز و سهمگین تلقی می‌شود. کمتر از پنجاه سال از زوال امپراتوری ساسانی می‌گذرد و مردم ایران که برخی از آن‌ها در بین‌النهرین ساکن هستند و برخی آمد و شد به این منطقه دارند، شاهد شهادت امام حسین(ع) هستند. برای ایرانیان، امر مقدس از جایگاه والا برخوردار است و به همین دلیل کشته شدن نواده‌ رسول خدا(ص) آن هم توسط خود مسلمانان، واقعه‌ای مهیب و سهمناک بوده است؛ بنابراین از فردای واقعه‌ عاشورا واکنش‌های ایرانیان به این واقعه آغاز می‌شود و با گذشت سال‌ها و قرن‌ها به مرور این واکنش‌ها تنوع پیدا می‌کند.

مهجور مدعی است که در کنار عاشورای تاریخی یک عاشورای پدیداری هم وجود دارد که حاصل انباشت تفسیر‌هایی است که ما ایرانیان از این واقعه‌ تاریخی داشته‌ایم. به گفته وی‌، پدیدار عاشورا عبارت است از تجمیع تفسیر‌های مختلف و متنوعی که ما ایرانی‌ها در طول تاریخ و به تناسب شرایط و موقعیت‌ها از عاشورا به دست داده‌ایم.

مهجور در این کتاب این تفسیر‌ها را در قالب 7 رویکرد، تفسیر کرده است،‌ نخستین رویکرد وی به عاشورا رویکرد اسطوره‌ای است که کارکرد اخلاقی در فرهنگ دارد و هرگونه اسطوره‌سازی از شخصیت‌ها و رخ‌داد‌های واقعه‌ عاشورا در واقع، مرتبط با فضیلتی اخلاقی است که اسطوره‌پرداز قصد دارد، آن فضیلت اخلاقی را در فرهنگ ایرانی جاودانه سازد.

رویکرد دوم مدنظر مهجور‌، رویکرد عارفانه به عاشوراست. او د راین رویکرد به بررسی عرفان ایرانی ـ اسلامی و تاثیری که بر توصیف عاشورا داشته پرداخته است،‌ در این رویکرد، واقعه‌ عاشورا از جهت سلوک عرفانی سیدالشهدا(ع) و یاران آن حضرت توصیف می‌شود. رویکرد سوم رویکرد آیینی به واقعه‌ عاشوراست و دربرگیرنده‌ همه‌ رسوم و آداب و عزاداری‌هایی که است که در نقاط مختلف ایران و در دوره‌های مختلف تاریخی با تنوع شهری، روستایی، قومی و دینی وجود دارد،‌  در این بخش مهجور به بررسی سوگواری‌های ایرانیان از دریچه نشانه‌شناختی پرداخته است.

رویکرد عاطفی، رویکرد چهارم مهجور است،‌ در رویکرد عاطفی نقش زنان ایرانی نیز در تفسیر عاشورا دیده شده است و اینکه نگرش زنانه چگونه به غنای رویکرد عاطفی کمک کرده است.

رویکرد پنجم در باب تفسیر‌های الاهیاتی از عاشوراست که در آن‌ها توحید به عنوان محور واقعه‌ عاشورا در نظر گرفته می‌شود. در این رویکرد نگرش تاریخی و کلامی با هم اهمیت دارد و اینکه نقل هر رخ‌دادی از عاشورا الزاماً باید مبتنی بر شواهد تاریخی کافی و نیز قواعد کلامی و الاهیاتی باشد.

رویکرد ششم رویکرد هنجاری به واقعه‌ عاشوراست که همه‌ تفسیر‌های هنجاری از عاشورا را در بر می‌گیرد،‌ رویکرد آخر نیز رویکرد جامع نام دارد و به رویکردی اشاره دارد که ایرانیان به پیروی از ائمه(ع) کوشیده‌اند تا در تفسیری جامع از عاشورا به همه‌ جنبه‌های هنجاری، اسطوره‌ای، الاهیاتی، آیینی، عاطفی و عرفانی مرتبط با واقعه‌ عاشورا توجه کنند.

مهجور در این کتاب می‌نویسد: اگر بتوانیم به عاشورا به عنوان بخشی از تاریخ ایران نظر بیافکنیم،‌ فهم این واقعه تاریخی به مثابه رخدادی مهم در فرهنگ ایرانی‌، افق تازه‌ای را درباره دیدگان ما قرار نخواهد داد و در پیش‌زمینه‌های فرهنگی واقعه عاشورا جای مردم و فرهنگ ایرانی خالی است. وقتی بر مبنای عاشورا، زمان را به پیش و پس از آن تقسیم می‌کنیم، از فردای عاشورا فرهنگ ایرانی به این واقعه توجه روز افزون می‌کند، این واقعه نه هم چون هر رخداد تاریخی دیگر بلکه به عنوان یک منبع فرهنگ‌ساز در ایران مورد توجه قرار می‌گیرد،‌ همچون مولفه‌ای در فرهنگ ایرانی ایفای نقش می‌کند. و رابطه‌ای متقابل با سایر اجزا و عناصر فرهنگ ایرانی برقرار می‌کند.

اگر عاشورای سال 61 هجری را با مقدمات چند ماه قبل و رویدادهای چند ماه بعد آن به مثابه واقعیت تاریخی در نظر بگیریم که دارای یک ذات مشخص است‌، این ذات در طول تاریخ پس از سال 61 خود را به شکل‌های گوناگون ،‌ بر ما ایرانیان پدیدار ساخته است. گاه به عنوان پدیداری اسطوره‌ای‌،‌ گاه به مثابه پدیداری عرفانی‌، در برهه‌ای همچون پدیداری با منشا هنجارهای اخلاقی‌، در دوره‌ای به عنوان پدیداری که منشأ ایدئولوژی دارد و در دوره‌ای دیگر به مثابه پدیداری الاهیاتی و در همه ادوار به مثابه یک پدیدار آیینی بر ما هویدا شده است.

روش تحقیق این پژوهش،‌ پدیدار شناسی است،‌ مهجور،‌  یکی از مهمترین اهداف این پژوهش را روشن شدن ابعاد این رویکردها و بررسی تطابق آن‌ها با سیره ائمه اطهار(ع)عنوان می‌کند و می‌نویسد: سیره ائمه به عنوان امتداد شکلی از حیات معقول بشری که همان نحوه زندگی پیامبر اکرم(ص) است،‌ همواره مورد توجه ایرانیان بوده است،‌ نحوه زندگی آن بزرگواران و رفتارهای فردی و اجتماعی آنان برای ایرانیان حتی در دوره و زمانه‌ای که شیعه به عنوان مذهب رسمی ایران قلمداد نمی‌شد، مایه الگوگیری و هدایت اخلاقی بود، از این رو مواجهه آن بزرگواران با واقعه عاشورا و احیاناً سهمی که ائمه(ع) برای هر از رویکردهای پیش گفته قائل بودند،‌ می‌تواند تصویری خردمندانه از کیفیت مواجهه با عاشورا در اختیار ما قرار دهد.

انتهای پیام/ 

 



منبع: خبرگزاری تسنیم

عیادت اهالی جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی از علیرضا برازش


به گزارش خبرگزاری مهر، اهالی جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی شامگاه دوشنبه ۱۷ دی برای عیادت و تکریم علیرضا برازش به منزل وی رفتند.

میثم نیلی مدیرعامل مجمع ناشران انقلاب اسلامی، محسن مومنی شریف رئیس سابق حوزه هنری انقلاب اسلامی، یاسر احمدوند معاون فرهنگی سابق وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، مجدالدین معلمی رئیس بنیاد کتاب سازمان تبلیغات و مدیر انتشارات امیرکبیر و همچنین علی‌اکبر تورانیان مدیر انتشارات شهرآب در این‌دیدار حضور داشتند.

در این‌جلسه درباره خدمات فرهنگی و آثار مکتوب استاد برازش به عنوان یک پشتیبان قوی علمی و عملی جامعه و بسیاری از مجموعه‌های علمی سطح کشور که در خدمت جامعه دانشگاهی و حوزوی و پژوهشگران قرار گرفته است بحث و گفتگو شد.

علیرضا برازش مدیر فرهنگی و پژوهشگر حوزه قرآن و حدیث، متولد ۱۳۳۴ است که در رشته مهندسی صنایع از دانشگاه علم و صنعت و کارشناس ارشد قرآن و حدیث از دانشگاه تهران مشغول به تحصیل شد. او در سمت‌های مختلف از جمله مدیرعامل خانه کتاب، مدیر کل مراکز و روابط فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، معاون فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، رئیس کل کتابخانه مرکزی و مرکز اسناد آستان قدس رضوی، رئیس موسسه پژوهشی فرهنگی انقلاب اسلامی (حفظ و نشر آثار مقام معظم رهبری)، مدیر شبکه یک و دو سیمای جمهوری اسلامی ایران و رئیس موسسه انتشارات امیرکبیر خدمت کرده است.

مهم‌ترین آثار تألیفی استاد برازش عبارت‌اند از: معجم مفهرس کتب روایی (۶۶ جلد)، راهنمای مطالعات و تحقیقات (۲ جلد)، قرآن صاعد (پژوهشی پیرامون مسئله دعا در فرهنگ اسلامی)، دعا از منظر رهبر معظّم انقلاب اسلامی، وحدت و همگرایی (از منظر سیّدعلی خامنه‌ای رهبر معظّم انقلاب اسلامی) و درس‌هایی از زیارت جامعه کبیره



منیع: خبرگزاری مهر

جایگاه محیط زیست در کتاب‌های حوزه کودک و نوجوان کجاست؟


خبرگزاری تسنیم،‌ محمدمهدی سیدناصری؛  پژوهشگر حقوق بین‌الملل کودکان:

تغییرات اقلیمی دیگر تنها یک چالش زیست‌محیطی نیست، بلکه بحرانی همه‌جانبه است که حقوق بنیادین کودکان را در معرض تهدید قرار داده است. آلودگی هوا، کاهش منابع آبی، تخریب تنوع زیستی و افزایش بلایای طبیعی، همگی پیامدهایی هستند که سلامت، رفاه و آینده کودکان را به خطر می‌اندازند. کنوانسیون حقوق کودک که از برجسته‌ترین اسناد حقوق بشری است، بر حق کودکان برای بقا، رشد، حفاظت و مشارکت تأکید دارد؛ اما تغییرات اقلیمی این حقوق را به طور مستقیم و غیرمستقیم تحت‌الشعاع قرار داده است. راهکار اصلی برای مقابله با چالش‌های زیست‌محیطی، ارتقای آگاهی و ایجاد تغییرات بنیادین در نگرش‌ها و رفتارهای انسانی است.

آموزش در این میان نقش حیاتی ایفا می‌کند، به‌ویژه آموزش در دوران کودکی که سنگ‌بنای نگرش‌های آینده است. اگر کودکان از سنین پایین با مفاهیم حقوق محیط زیست آشنا شوند، این آگاهی نه‌تنها نگرش آن‌ها را نسبت به طبیعت تغییر می‌دهد، بلکه آن‌ها را به حامیانی فعال برای حفاظت از محیط زیست تبدیل می‌کند.

فرهنگ‌سازی زیست‌محیطی، به‌ویژه از طریق کتابخوانی، روشی اثر بخش جهت انتقال مفاهیم پیچیده به کودکان است. کتاب‌ها به‌عنوان ابزارهای آموزشی قدرتمند، می‌توانند مفاهیمی همچون احترام به طبیعت، مسئولیت‌پذیری در قبال محیط‌زیست و حقوق مرتبط با آن را به زبانی ساده و جذاب منتقل کنند. این فرایند نه‌تنها موجب افزایش سواد زیست‌محیطی کودکان می‌شود، بلکه زمینه‌ساز ایجاد گفت‌وگوهای معنادار میان کودکان، والدین و معلمان درباره بحران‌های محیط زیستی است.

کودکان، آینده‌سازان جامعه هستند و می‌توانند به سفیرانی برای تغییر تبدیل شوند. تربیت نسلی که به حقوق محیط زیست آگاه باشد، فرصتی برای مقابله با بحران اقلیمی ایجاد می‌کند. این کودکان با یادگیری اصول پایداری، تصمیم‌گیری آگاهانه و انتقال این آموزه‌ها به دیگران، تأثیر مثبتی بر جوامع خود خواهند گذاشت.خانواده نخستین و تأثیرگذارترین محیط تربیتی کودکان است. والدین می‌توانند با انتخاب سبک زندگی پایدار و تشویق کودکان به مشارکت در فعالیت‌های زیست‌محیطی، الگویی مؤثر برای آن‌ها باشند.

نظام آموزشی می‌تواند با گنجاندن مفاهیم حقوق محیط زیست در برنامه‌های درسی و اجرای پروژه‌های مشارکتی، کودکان را به آگاهی و اقدام در این زمینه سوق دهد.سازمان‌های غیرانتفاعی، رسانه‌ها و نهادهای فرهنگی می‌توانند با تولید محتوا و ایجاد بسترهای گفت‌وگو، نقش مهمی در ارتقای سواد زیست‌محیطی کودکان و خانواده‌ها داشته باشند.

ارتقای سواد حقوق محیط زیست کودکان، بخشی از مسیر دستیابی به توسعه پایدار است. کودکان آگاه به ارزش‌های زیست‌محیطی، در آینده تصمیم‌گیرانی خواهند بود که به‌جای تخریب، به حفاظت و بازسازی طبیعت می‌پردازند. کودکان این نسل، با احترام به حقوق خود و دیگران، جامعه‌ای عادلانه‌تر و پایدارتر را بنا خواهد نهاد.

انتهای پیام/



منبع: خبرگزاری تسنیم

چاپ ترجمه یک‌رمان با نقش‌آفرینی مریم میرزاخانی


به گزارش خبرگزاری مهر، رمان «چگونه قایق بسازیم» نوشته الین فینی به تازگی با ترجمه بیتا ابراهیمی توسط انتشارات کتاب تداعی منتشر و روانه بازار نشر شده است. قصه این رمان درباره پسر سیزده ساله ای به نام جیمی است که رویای ساختن یک ماشین را در سر می پروراند.

الین فینی، مولف این‌کتاب نویسنده و شاعری از غرب ایرلند است. حس شاعرانه او در متن این رمان مشخص است و سعی داشته با چاشنی تخیل بر اهمیت ساختارهای اجتماعی از جمله خانواده تاکید داشته باشند. این رمان در فهرست بلند جایزه بوکر ۲۰۲۳ و فهرست کوتاه جایزه کتاب سال ایرلند در سال ۲۰۲۳، معرفی شده در زمره پرفروش ترین آثار نیویورک تایمز در سال ۲۰۲۳، معرفی شده به عنوان کتاب روز نیویورکر قرار داشته است.

قصه جیمی و ماجراجویی او با زندگی معلمانش، تس و تدگ، در این کتاب با یکدیگر در هم آمیخته و هر کدام مناقشاتی خاص دارد. در این میان نویسنده به دانشمند فقید ایرانی؛ مریم میرزاخانی نیز در قالب یک کاراکتر مجازی در داستانش جان می‌بخشد و او و سخنرانی هایش درباره فلسفه جهان و هستی را به منبع الهامی برای قهرمان داستان در راه رسیدن به آرزوهایش مبدل می کند. منبع الهامی که برای او تفسیری تازه از بنیادها و ساختارهای زیستی و زندگی دارد

این رمان که در یک جامعه کوچک ایرلندی اتفاق می‌افتد، سعی کرده به بررسی ارتباط عشق، خانواده و جامع نائل شود و نشان ‌دهد که چگونه ماموریت یک نوجوان ماجراجو برای ساخت یک ماشین عجیب می تواند مردم را دور هم جمع می‌کند و به آنها کمک می‌کند تا از غم و اندوه روزمرگی رهایی یابند.



منیع: خبرگزاری مهر

نخلبند شاعران یا شاعری بی‌خاصیت؟!


به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، خواجوی کرمانی را نخل‌بند شاعران خوانده‌اند، اما به‌اندازه لقبی که او را بخشید‌ه‌اند، بخت و اقبال نداشته است.

او از نظر زمانی میان دو شاعر پرآوازه قرار گرفته است: سعدی و حافظ. هرچند برخی این امر را به فال نیک گرفته و این سه شاعر را مکمل و مؤثر بر هم تعریف کرده‌اند، اما قرار گرفتن زیر نام هر یک از این دو که یکی در شعر عاشقانه در کمال است و دیگری در غزل عاشقانه و عارفانه مایه رشک هزاران شاعر، سرنوشت محتوم خواجوست.

محمدصادق بصیری در کتاب «زندگی خواجوی کرمانی»  در همین رابطه می‌نویسد: پیداست که این دو شاعر طراز اول ادب پارسی، چنان نظر پژوهشگران و ادب‌دوستان را به خود جلب کرده‌اند که در حق خواجوی بینوای کرمان، اگر نگوییم بی‌مهری، بسیار کم‌مهری شده است و آن‌طور که باید به زندگی، اشعار و آثارش پرداخته نشده است و آثار منثور وی هنوز پس از قرن‌ها، به صورت نسخه خطی باقی مانده است.

به گفته این مؤلف؛ حق آن نیست که در میان پژوهش‌ها و تألیف‌های فراوان ادبی، هنوز اثری که در خور این فرزند خوش‌ذوق و نجیب کرمان باشد و به زندگی و آثار و افکار وی بپردازد، سراغ نداشته باشیم.

اما چرا خواجو با تمام هنرمندی‌اش در عرصه سخن، نتوانسته چندان که باید خوش بدرخشد؟ آیا صرفاً جبر زمان این توفیق را از او گرفته است؟ احمدرضا بهرام‌پور عمران، نویسنده و پژوهشگر ادبی، در یادداشتی به‌مناسبت 17 دی، روز خواجو کرمانی می‌نویسد: 

سرنوشت برخی از شاعران رقت‌برانگیز است. یکی از آنان خواجو است؛ خواجویی که به‌سببِ هنرنمایی‌های بیانی‌اش به « نخلبند شعرا»ی شعر فارسی شهره بود. چرا خواجو با همهٔ هنرنمایی‌ها و نازک‌خیالی‌ها و نقشش در هموار کردنِ راه برای حافظ، شاعر چندان بزرگی نیست؟ شعر فردوسی و سعدی و… که جای خود دارد، چرا در تاریخِ ادبیاتِ ما شعر خواجو ( تاکید می‌شود با همهٔ هنرنمایی‌ها و ایهام‌گرایی‌ها) جایگاه شعر رودکی، ناصرخسرو، منوچهری، نظامی، خاقانی، عطار، صائب و … را ندارد؟

یکی از راه‌های ارزیابیِ ارجمندیِ یک شاعر آن است که تصور کنیم فقدانِ شعرش چه خسرانی خواهد بود برای شعرِ فارسی؟ رودکی با همین‌‌مایه شعری که از او به‌یادگار‌مانده چهرهٔ منحصر‌به‌فرد و درخشانی دارد؛ ستیهندگی و رویاروییِ ناصرخسرو با قدرتِ مستقر و نیز ساخت‌ها و صورت‌های زبانی و بیانیِ شعرش، او را تکرارناپذیر و جاودانه ساخته؛ مفاخره‌ها و حبسیّه‌های خاقانی و بلاغتِ قصائدش، منحصر به خودِ اوست؛ شعر مسعودِ سعد نیز، از منظر فردیّت و بروز احساساتِ شخصی، یگانه است.

نظامی و سنایی و عطار نیز هرکدام جایگاهی دارند که هیچ شاعری نمی‌تواند جای خالیِ آن‌ها را پرکند. اما خواجو چه؟ شعرِ خواجو شعری یگانه و یا حتی نسبتاً یگانه نیز به‌شمار نمی‌رود.

در قرنِ هشتم، چندین شاعر با اندک تفاوت‌ها در سبک و سیاق و نیز مضمون و محتوا در کارِ سرودن‌اند؛ کمالِ خجندی و سلمانِ ساوجی و عمادِ فقیه از این زمره‌اند. هُمام تبریزی (درگذشته به 714 ق)  و حتی خیالیِ بخارایی (درگذشته به 863 ق) را از نسل‌های قبل و بعد نیز می‌توان به این نام‌ها افزود.

اهمیّت هر شاعر (و هر هنرمندی) در میزانِ تمایز و فاصلهٔ آثارِ اوست از آثارِ دیگران؛ البته اگر نخست، اثر یا آثار برادری‌اش را اثبات‌کند و «اثر» به‌شمار‌ آید! هنر نیز یعنی تشخّص‌یافتنِ فرم و یگانه‌ بودنِ بلاغت، و فاصله گرفتن از تکرار که همانا ابتذال است.

شعرِ خواجو در داستان‌پردازی، دنبالهٔ کار نظامی و امیرخسرو دهلوی است، نه تکامل‌بخشِ راهِ آنان. در غزل نیز شعرِ او تلفیقی است از غزلِ سعدی، حسنِ دهلوی، همامِ تبریزی و نیز شعرِ دیگران. خواجو همچون بسیاری از هم‌روزگارانش مسیرِ تقلید و تکرار را می‌پیماید. البته حافظ نیز همچون خواجو، از ده‌ها و چه‌بسا صدها شاعر تأثیر‌پذیرفته و حتی مضمون ربوده، اما شعرش کمتر به شعرِ دیگران شبیه است؛ ما با خواندن شعر خواجو حتی به‌یادِ شعر حافظ می‌افتیم! با آن‌که او نزدیک به 40 سال پیش‌تر از وفاتِ حافظ درگذشت.

خواجو شاعر فرم‌گرایی است. در شعر او تصویر و مضمون صرفاً در خدمتِ تصویر و مضمون است، نه در خدمتِ ایده و عواطفِ انسانی، آن‌گونه که فی‌المثل در شعرِ حافظ می‌بینیم. او موضعی در برابر روزگارِ خود نداشته، ازهمین‌رو شعرش نیز شعری به‌نسبت بی‌هویّت و بی‌شخصیّت، و در نتیجه کم‌و‌بیش بی‌خاصیّت است. شعری که شاعر و زمانه‌اش در آن غائب است و تصویرِ هم‌روزگارانش را در آیینهٔ آن نمی‌توان‌ دید. ازهمین‌رو رند و صوفی و زاهد و عاشق نیز در شعر خواجو چهره‌هایی بی‌هویّت‌اند.

اگر دیوانِ خواجو نبود، خسرانِ چندانی متوجهِ شعرِ فارسی نبود اما اگر ناصرخسرو نمی‌بود چه؟! مسلّماً ذوقِ مخاطبانِ شعرِ فارسی، دنبالِ کسی می‌گشت. شاید نستوهی و ستیهندگیِ شعرِ کسایی یا ابن یمین و سیفِ فرغانی را بیش‌تر می‌ستود و آنان را در جایگاهی می‌نشاند فراتر از آن‌چه امروز، در آن نشسته‌اند.

به گفته بهرام‌پور؛ اهمیتِ خواجو بیش‌‌تر در نقشِ کلیدی‌اش در تکاملِ بلاغیِ غزلِ فارسی و ظهورِ حافظ است، نه درخششِ شعرِ خودِ او. از دیگر اهمیت‌های کارِ خواجو به‌خصوص آن است که آرایه‌ ایهام را تنوّع بخشید و آن را پروراند و این ظرفیتِ گسترده‌ بلاغی را به حافظ سپرد. او همچنین همچون مولانا، در بهره‌گیری از اوزانِ گوناگون، شاعری قابل توجه است.

علی‌رغم نظر بهرام‌پور، نباید از تأثیر شاعری چون خواجوی کرمانی در حفظ زبان فارسی و فرهنگ ایرانی آن هم در عصری که ایران، آماج تاخت و تازها و ویرانی‌ها و انواع بلایاست، غافل شد.

از سوی دیگر، تأثیر او بر مکتب شیراز که بعدها با حافظ به کمال رسید، غیر قابل کتمان است. شاید اگر پژوهش‌ها در باب اشعار خواجو بیشتر صورت گیرد، عیار او در نظر خاص و عام بیشتر پیدا خواهد شد.

انتهای پیام/



منبع: خبرگزاری تسنیم

تلاش کنگره مکتب گمنامی برای آشنایی مردم با خدمات وزارت اطلاعات


حجت‌الاسلام رضا طبیب‌زاده دبیر اجرایی کنگره مکتب گمنامی در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: شهدا و قهرمانان مربوط به وزارت اطلاعات و سربازان امام زمان (عج)، حوزه‌ای خیلی خاص در ادبیات پایداری و ادبیات انقلاب است که کمتر هم به آن توجه شده است. بیشتر آثاری که در حوزه ادبیات پایداری و انقلاب تولید شده‌اند، درباره فرماندهان و مجاهدان و شهدا یا نهایتش شهدای مدافع حرم بوده‌اند. اما این حوزه حوزه‌ای است که شاعران را با مضامین و مفاهیم مهم و تازه‌ای آشنا می‌کند. ضمن اینکه پاسداشت از این عزیزان در شعر و ادبیات کار مهمی است که این کنگره آن را در پیش گرفته است.

وی افزود: در موضوعات معمول در حوزه شعر پایداری با مرزهای جغرافیایی روبرو هستیم ولی درباره شهدای امنیت بیشتر با مرزهای تمدنی، فرهنگی و امنیتی روبرو هستیم. این موضوعات و افراد چون که بُعد جسمی و مادی ندارند، کمتر به آن توجه شده است. هم شاعران، هم اصحاب رسانه و هم فرهنگی‌ها و سیاستگذاران ادبی انقلاب اسلامی از این موضوع غفلت کرده‌اند. این کنگره می‌تواند برای درونی کردن مفاهیم مربوط به امنیت و یکپارگی و عِرق ملی و… کمک کننده باشد.

طبیب‌زاده در ادامه درباره کارگاه‌های استانی کنگره مکتب گمنامی گفت: برگزاری کارگاه‌های کنگره مکتب گمنامی دو دلیل دارد. یکی هدایت کردن شاعران به سمت جنبه‌های ادبی و ظرافت ادبی درباره این موضوع است؛ دیگری هم اینکه ممکن است مخاطبان وقتی از شهدای گمنام امنیت می‌گوییم، آنها را با شهدای گمنام یا مفقودالاثرهای دفاع مقدس اشتباه بگیرند؛ یعنی با شهدایی که پیکر آنها از جنگ برگشته اما نمی‌دانیم از چه خانواده و یا اهل کجا هستند. ما می‌خواستیم با برگزاری این کارگاه‌ها و توضیح چرایی برگزاری کنگره مکتب گمنامی به شاعران در کارگاه‌های استانی، یک مرز بین این موضوعات قائل شویم. همچنین در این کارگاه تلاش می‌کنیم شاعران را با نحوه کار این قهرمان‌ها و شهدا آشنا کنیم و بگوییم که این افراد چه نقش‌آفرینی‌های فرهنگی و زیستی در کشور ما دارند. با این آشنایی‌ها است که می‌توانند ارتباط بهتری با این موضوعات بگیرند و شعرهای بهتری بنویسند.

دبیر اجرایی کنگره مکتب گمنامی گفت: وزارت اطلاعات با درک جایگاه و تأثیر شعر و ادبیات، استقلال کامل و آزادی‌های ادبی را در اختیار عوامل کنگره مکتب گمنامی گذاشته است. ضمن اینکه در سال‌های گذشته اتفاق خوبی صورت گرفت و برخی مستندها که به امنیت و موضوع شهدای امنیت مربوط می‌شد، در کارگاه‌هایی که با هماهنگی وزارت اطلاعات شکل گرفته بودند، به شاعران ارائه می‌شد. با برگزاری این کارگاه‌های مشترک، خیلی از ابهام‌ها و سوءتفاهم‌هایی که درباره نحوه کار سربازان گمنام امام زمان (عج) وجود داشت، مرتفع می‌شدند. همچنین شاعران به کشف‌ها و مضامین شاعرانه می‌رسیدند.

طبیب‌زاده در پایان گفت: هر سال که از برگزاری این کنگره گذشته، واکنش‌ها به این کنگره بیشتر و بهتر بوده است. حتی سربازان گمنام امام زمان (عج) در وزارت اطلاعات نیز از آثار تولیدشده راضی هستند و خوشحال‌اند شعر امروز به این موضوعات مهم می‌پردازد. خداراشکر برگزاری این کنگره باعث شده به اندازه کوچکی از ایثارها و زحمات این عزیزان قدردانی شود و کار بزرگ آنها هم مورد توجه قرار بگیرد. خوشبختانه استقبال شاعران هم خوب بوده و امسال با مشارکت زیادی از سمت شاعران مواجه هستیم.



منیع: خبرگزاری مهر

جلال ۳ بهمن برگزار می‌شود/تغییرات دردوره آموزش داستان‌نویسی


به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم،‌ هفدهمین دوره جایزه ادبی جلال آل احمد به مراحل پایانی خود نزدیک می‌شود،‌ در این دوره 2 هزار و 600 اثر، در 4 بخش،‌ رمان و داستان بلند،‌ داستان کوتاه،‌ نقد ادبی و مستند‌نگاری ارزیابی شده‌اند،‌ بیشترین آثار (2 هزار اثر)متعلق به حوزه رمان و مستند‌نگاری بوده‌، ‌400 اثر در حوزه داستان کوتاه، 160 اثر در حوزه نقد ادبی بوده است.

مسعود کوثری دبیر علمی این دوره جایزه جلال بوده است،‌ مریم جلالی، مریم حسینی، محمد حنیف، بهزاد دانشگر، سارا عرفانی، کورش علیانی، محسن کاظمی، صادق کرمیار و مسعود کوثری اعضای هیات علمی این دوره جایزه بوده‌اند.

پیگیری‌های خبرنگار تسنیم حاکی از برگزاری جایزه جلال در روز چهارشنبه سوم بهمن ماه است،‌ داوری‌ها در هر 4 گروه داوری به پایان رسیده و در بخش ویراستاری نیز به مانند سال گذشته آثاری معرفی خواهند شد.

هم‌چنین در این دوره تغییراتی در برگزاری دوره آموزش داستان‌نویسی آل‌جلال  ایجاد خواهد شد.

حامد محقق معاون ادبیات خانه کتاب در این زمینه به تسنیم می‌گوید:‌ ما در این دوره آموزش داستان‌نویسی را با تغییراتی نسبت به دوره‌های قبل برگزار خواهیم کرد‌، موسسه خانه کتاب،‌ پیش از این،‌ دوره‌های اقلیم قلم را برای 16 استان کشور در شمال غرب و جنوب کشور برگزار کرد،‌ منتخبین این دوره‌ها قرار است در دوره آموزشی جلال آل احمد شرکت کنند.

وی زمان برگزاری دوره‌ها را همزمان با برگزاری مراسم اختتامیه عنوان کرد و افزود:‌ با توجه به اینکه این دوره برای منتخبین دوره‌های دیگر داستان‌نویسی برگزار می‌شود‌، طبیعتا آموزش‌ها تخصصی‌تر خواهد بود.

مسعود کوثری دبیر علمی جایزه جلال نیز پیشتر در گفت‌وگو با تسنیم،‌ افزایش وجه ریالی این جایزه را نیز بعید دانسته و گفته بود:  با توجه به اینکه در دولت مشکلات مالی فراوانی وجود دارد،‌ نمی‌توان انتظار داشت که وجه جایزه افزایش پیدا کند، در عین حال ما نهایت تلاش را خواهیم کرد.

انتهای پیام/



منبع: خبرگزاری تسنیم

کتاب «دهخدا و لغت نامه» رونمایی می‌شود


به گزارش خبرنگار مهر، آئین رونمایی کتاب دهخدا و لغت نامه با پژوهش مریم میرشمسی که به‌تازگی توسط نشر قطره منتشر شده، پنجشنبه ۲۷ دی در مؤسسه لغت نامه دهخدا و مرکز بین المللی آموزش زبان فارسی محمود افشار برگزار می‌شود.

مریم میرشمسی مولف این‌اثر، کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران است که از سال ۱۳۷۱ در ویراستاری چاپ کامپیوتری لغت نامه دهخدا با مؤسسه همکاری داشته است. وی در تألیف ذیل فرهنگ‌های فارسی با علی رواقی همکاری کرده است. همچنین در تألیف فرهنگ بزرگ سخن نیز به سرپرستی حسن انوری مشارکت داشته است. میرشمسی از سال ۱۳۸۶ با مؤسسه لغت‌نامه همکاری داشته و در حال حاضر تألیف قسمت‌هایی از حرف «ب» بر عهده وی است. از کارهای دیگر او می‌توان به تصحیح العُراضه فی الحکایة السلجوقیه و سِمط العُلی للحضرة العلیا اشاره کرد.

مراسم رونمایی از این‌اثر با حضور و سخنرانی حسن انوری کاوه بیات، کامیار عابدی سید احمدرضا قائم مقامی و بهرام پروین گنابادی همراه است.

این‌برنامه روز پنجشنبه ۲۷ دی از ساعت ۱۰:۳۰ تا ۱۲ در مؤسسه لغت نامه دهخدا و مرکز بین المللی آموزش زبان فارسی محمود افشار، به نشانی خیابان ولی عصر، بالاتر از پارک وی، پیش از باغ فردوس برگزار می‌شود.



منیع: خبرگزاری مهر

انتصاب اعضای هیئت علمی جایزه کتاب سال


به گزارش خبرگزاری تسنیم،‌ وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در احکامی جداگانه فریبا افکاری، جمیله توکلی‌نیا، علی‌اصغر احمدی، رضا اکبری، حجت‌الاسلام ‌والمسلمین رضا مختاری،  عبدالحسین کلانتری، مرتضی عزتی، علی مرشدی‌زاد، محمود بشیری، محمود کمره‌ای، سیدحسن امامی رضوی، اسماعیل بنی‌اردلان، حجت‌الاسلام‌‌والمسلمین رسول جعفریان، ابراهیم حیدری و ناصر افشارپور را به‌عنوان اعضای هیئت علمی چهل‌ودومین جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران منصوب کرد.

در متن احکام سیدعباس صالحی خطاب به این اعضا آمده است: «نظر به مراتب گرانمایه علمی و فرهنگی و تجارب ارزشمند سرکارعالی/ جناب‌عالی در حوزه پژوهش و کتاب، به‌موجب این حکم به‌عنوان «عضو هیئت علمی چهل‌ودومین جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران» منصوب می‌شوید.

امید است با استعانت از خداوند متعال و بهره‌مندی از دیدگاه‌های استادان و اندیشمندان ایران‌زمین، این جایزه ارزشمند بتواند در اعتلا و گسترش فرهنگ مکتوب کشور نقش‌آفرین باشد.”

انتهای پیام/



منبع: خبرگزاری تسنیم

برگزاری کارگاه آشنایی با گلستان سعدی در راولپندی


به گزارش خبرگزاری مهر، کارگاه زمستانه «آشنایی با گلستان سعدی» توسط خانه فرهنگ جمهوری اسلامی ایران در راولپندی، برای علاقه‌مندان به شعر و ادبیات فارسی برگزار می‌شود.

نخستین جلسه این کارگاه، روز جمعه ۱۴ دی‌ با سخنرانی عارف نوشاهی، مصحح و فهرست نگار نسخ فارسی شبه قاره و حضور علاقه‌مندان به زبان و ادبیات فارسی در سالن جلسات خانه فرهنگ برگزار و باب نخست گلستان با موضوع در سیرت پادشاهان توسط نوشاهی توضیح و شرح شد.

این‌کارگاه در ۸ جلسه به موضوعات مطرح در گلستان سعدی می‌پردازد و اساتید زبان فارسی پاکستان در آن سخنرانی می‌کنند.

جلسات کارگاه یادشده توسط شبکه سحر اردو زبان صدا و سیما پخش می‌شود.



منیع: خبرگزاری مهر